Fakte, mi iom laciĝas pro via silento !

Tiu ĉi blogo ekzistas de februaro 2012, t.e. do de 2060 tagoj !

Averaĝe, 260 paĝoj estis potage legitaj, sed ĉar (la blogo ŝajne tamen famiĝis), la nuntempa meznombro pli proksimas al 500 ĝis 1000 paĝoj tage. Ne malbone, ĉu ne ?

Tamen, ion mi tute ne komprenas…

Ĉu vi ĉiuj vizitas la blogon nur pro ties bildoj, tute ne komprenante la uzatan lingvon ? Tiom malmulte lasas esperantlingvan komenton ! 

Diru vere al mi kial ?... 

Ruĝaj lipoj.

Portreto de junulo (2014) de la usona pentristo Malcolm T. Liepke.

Tagiĝe.

Mi ŝatas rigardi vin, en tagiĝa tepido,

Kiam la brakojn de Morfeo vi forlasas, vekiĝante en miajn…

Vian silenton mi ŝatas, viajn unuajn parolojn kaj duonfermitajn okulojn,

La manon karesantan vian frunton por dispeli sonĝnebulojn…

Vian taŭzitan hararon, vian ekrideton mi ŝatas,

Kaj la bonodoron de via haŭto lakteca kiam vi streĉiĝas kvazaŭ juna kato…

Eraste de Saint-Amant, Poèmes garçonniers (Knabaj poemoj), 2002.

Vizitu la blogon : Eros in Arcadia.

Maĉgumo.

Enbuŝigu al mi la alian ekstremon !

Transvitre en stacidomo.

Dum nura trajnhalta momento, transvitre mi ekvidis vin.

Mi iris Parizon. Vi veturis alidirekten.

Tiel malgaje vi aspektis...

Permanike mian vitron mi viŝis. Kaj tiam vi rimarkis min.

Mi vin ridetis.

Vi reciprokis.

Sed ve, mia trajno tiam ekveturis.

Perfingre vi haste desegnis smajlantan koron sur la vitra vaporo.

Sabata hundido.

de Paul Léautaud :
"Kiam oni estas senhara, oni trovas la longajn harojn ridindaj."

Belan semajnfinon al vi !

Kaj plezure profitu la vivon. La veran vivon...

Enkadrigita.

Tia, kia en la kadro.